باید گفت که برنجی که فقط برای جدا کردن پوسته آن فرآوری می شود، به نام برنج قهوه ای، حاوی حدود 8 درصد پروتئین و مقادیر کمی چربی است و منبع تیامین، نیاسین، ریبوفلاوین، آهن و کلسیم است.
برنجی که آسیاب می شود تا سبوس آن نیز از بین برود، برنج سفید نامیده می شود و از نظر مواد مغذی بسیار کاهش می یابد.
برنج ایرانی طارم فجر بخش عمده ای از رژیم غذایی را تشکیل می دهد، خطر ابتلا به بری بری، بیماری ناشی از کمبود تیامین و مواد معدنی وجود دارد.
برنج سفید آب پز شده به طور ویژه قبل از آسیاب کردن برای حفظ بیشتر مواد مغذی فرآوری می شود و برنج غنی شده حاوی آهن و ویتامین های B است. برای برنج برداشت شده، روش‌های آسیاب مورد استفاده در اکثر مناطق آسیا نسبتاً ابتدایی هستند، اما آسیاب‌های بزرگ در ژاپن و برخی مناطق دیگر کار می‌کنند.
پوسته‌کردن شالیزار معمولاً با هاون‌ها و هاون‌هایی که با دست، پا یا نیروی آب کار می‌کنند، انجام می‌شود. بهبودها به آرامی در حال انجام است.
عملکرد برنج آسیاب شده به اندازه و شکل دانه، میزان رسیده بودن و میزان قرار گرفتن در معرض نور خورشید بستگی دارد. برخی از کارخانه‌های بزرگ که روزانه 500 تا 1000 تن شلتوک را جابجا می‌کنند، دارای کارخانه‌های پوست‌کن تخصصی هستند که در نتیجه تلفات کمتری از غلات شکسته می‌شود.
آنها عموماً از تکنیک‌های آسیاب مدرن استفاده می‌کنند و به جای خشک کردن آفتاب به گیاهان خشک کن کنترل شده تکیه می‌کنند.
محصولات فرعی آسیاب از جمله سبوس و برنج پولیش (سبوس پودری ریز و نشاسته حاصل از صیقل دادن) گاهی به عنوان خوراک دام استفاده می شود. روغن از سبوس برای مصارف غذایی و صنعتی فرآوری می شود.
برنج شکسته در دم کردن، تقطیر و در ساخت نشاسته و آرد برنج استفاده می شود. از بدنه ها برای سوخت، مواد بسته بندی، آسیاب صنعتی، تولید کود و در ساخت یک ماده شیمیایی صنعتی به نام فورفورال استفاده می شود.
کاه برای خوراک، بستر دام، کاهگلی سقف، حصیر، پوشاک، مواد بسته بندی و نی جارو استفاده می شود.
