بر اساس تعدادی از مطالعات انجام شده در این مورد با انجام تعدادی آزمایش، به طور قطع ثابت نشده است که ممکن است سنگ الماس بدون بر جای گذاشتن مقداری رسوب بسوزد، بر خلاف دی اکسید کربن که در بسیاری از موارد سنگ های الماس حاوی ناخالصی های غیر از کربن به آن ظاهر متفاوتی می دهد، بنابراین چه نوع الماس و سایر رنگ های سنگ الماس به دلیل وجود این ناخالصی ها است.
علاوه بر وجود عنصر اکسیژن و تماس آن با سطح سنگ الماس خام (از طریق ارتباط خودکار آن با محل های پیوند مولکولی آزاد) و این واقعیت که اکثر سنگ های الماس حداقل تا حدی تحت عملیات نیتروژن قرار گرفته اند.
الماس از زمان های قدیم به عنوان یک سنگ قیمتی با ارزش بالا شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته است، زیرا در آن زمان یک منبع منحصر به فرد و محدود استخراج در دشت رسوبی هند وجود داشت.
مقادیر کمی الماس نیز در قرن هجدهم در برزیل کشف شد.
«1700، تا سال 1870، همه چیز در مورد میزان یافتن و استخراج الماس زمانی که میدان‌های بزرگ الماس در آفریقای جنوبی کشف و مورد بهره‌برداری قرار گرفت، متفاوت بود.
از آن تاریخ تاکنون، ذخایر استراتژیک بسیاری کشف شده است و از آن زمان، محبوبیت سنگ های الماس نیز در نتیجه افزایش عرضه و پیشرفت های فناوری در تهیه و تراش الماس، به طور چشمگیری افزایش یافته است.
با وجود این، سنگ‌های الماسی که تمایل به زرد تیره دارند، الماس فانتوم به معنای مجلل نامیده می‌شوند، با همین نام به سایر رنگ‌های الماس تیره که شامل زرد در کنار قهوه‌ای می‌شوند، علاوه بر رنگ‌های تیره کمیاب‌تر که شامل قرمز، صورتی، بنفش است و آبی، سبز و شایان ذکر است که سنگ الماس مشکی در دسترس‌تر و ارزان‌تر است، زیرا به شکل سنگی قیمتی با درخشندگی مشکی براق و ظریف تهیه شده است.
